W pracy udaję, że pracuję

Wyznanie osoby nienawidzącej swojej pracy, to historia o oszukiwaniu systemu, to opowieść o pozorach ciężkiej pracy, o zakładaniu słuchawek i udawaniu zaangażowania, to relacja z miejsca, gdzie jedyną wartością jest wypłata, gdzie szef i współpracownicy są nieświadomi prawdy, gdzie główny bohater słucha muzyki i śmieje się z ich naiwności, to gorzka refleksja nad sensem wykonywanego zawodu, to krytyka korporacyjnego świata, to poszukiwanie alternatywnej drogi, to wołanie o zmianę, o znalezienie satysfakcji w życiu zawodowym.

Nienawidzę swojej pracy. Chodzę tam tylko po to, żeby brać pieniądze. Jedyne co jest dobre w tej pracy, to wypłata. Oszukuję szefa i współpracowników, że ciężko pracuję. Zakładam słuchawki na uszy i stwarzam pozory ciężkiej pracy. Aż się dziwię, że wszyscy to łykają. Kiedy oni myślą, ze haruję całymi dniami, ja słucham Britney Spears i śmieje im się w twarz.