Uderzyłam własne dziecko

Wyznanie matki, która uderzyła swoje dziecko, to trudne doświadczenie, pełne wstydu i żalu. Kobieta opisuje moment utraty kontroli, tłumacząc, że nie chciała skrzywdzić dziecka, a sytuacja wymknęła się spod kontroli. Frustracja związana z pośpiechem i trudnościami dziecka doprowadziły do niekontrolowanej reakcji, uderzenia w twarz. Teraz matka zmaga się z poczuciem winy, analizując przyczyny i konsekwencje swojego czynu, poszukując wsparcia i zrozumienia, aby uniknąć powtórzenia takiej sytuacji.

Nie wiem jak to się stało. Podniosłam rękę na swoje dziecko. Nie chciałam go uderzyć, nie chciałam mu zrobić krzywdy czy go wystraszyć, po prostu tak wyszło. Znowu się rozpłakał, że nie umie zawiązać sznurówek, mnie się spieszyło, a on zaczął się awanturować. Nie wytrzymałam i uderzyłam go w twarz. Jest tak strasznie wstyd, jak mogłam do tego doprowadzić?